55k
Vetements już samo nie wie, co ze sobą zrobić
To, co było siłą Vetements to wspólny background twórców marki, pochodzącego z Gruzji Demny Gvasalii, który wkrótce po zdobyciu sławy został szefem domu mody Balenciaga, pochodzącej z Rosji Lotty Volkovej i innych współpracowników stojących za tym modowym projektem. Fala ich niosła, inne marki naśladowały, ulica pokochała na tyle, że ich koszulki DHL czy peleryny stały się memami. Było to coś absolutnie innego i trafiło w dobry moment. Moment kryzysu migracyjnego, próby odnalezienia wspólnej drogi dla Europy. Siłą byłego bloku wschodniego była adaptacja, transformacja, którą przeszli nie tak dawno, a która czekała zastałą w starym systemie Europę. Nic dziwnego, że blokowiska z Nowosybirska były ciekawe.
Europejska moda jednak sięgnęła po swój rodowód, przypominając o dziedzictwie kulturowym, czerpiąc z renesansowych dzieł, architektury i kroków milowych w europejskiej modzie. Gucci zachwyciło wszystkich przypominając, że przetwarzanie tych wzorców nie jest złym pomysłem, że można z nich ulepić coś na nowo (polityka i moda zawsze mają wiele wspólnego). Dziś z europejskiego dziedzictwa czerpią inspirację wszyscy od marek odzieżowych, fotografów, restauracje i kawiarnie nawiązujące wystrojem do dawnych epok – po Beyonce i Jay-z i ich teledysk „Apeshit”.
Za to Vetements sięgnęło po technologię i to jakoś tak niezgrabnie.
Ukryte w ubraniach z kolekcji wiosna/lato 2019 QR kody odnoszą do Wikipedii i historii Gruzji oraz wojny z 1992 roku. Już widzimy jak celebryci sięgający po bluzy marki zaczytują się w historiach wojennych kraju. Kolejnym pomysłem było użycie augmented reality w nadrukach na bluzach. Póki co Vetements się trochę pogubiło, ale nie przestajemy ich obserwować.
