W przestrzeni galerii Superchief zostały wystawione osobliwe kombinezony, które powstały na podstawie odlewów prawdziwych ludzkich ciał i wyglądają dokładnie tak samo jak pierwowzory – oddają niedoskonałości sylwetek, fakturę skóry, nierównomierność kolorytu. Każdy z nich jest wyjątkowy i każdy przedstawia inny rodzaj sylwetki – znajdziemy tam m.in. ciało kobiety w ciąży, otyłego mężczyzny i szczupłej, umięśnionej dziewczyny. Niektóre z nich są wyraźnie młode, inne ujawniają oznaki starzenia poprzez swoje zmarszczki czy plamy na skórze.

Każde ciało opowiada inną historię, przedstawia inne doświadczenia życiowe (np. ciąża, nowotwór), ale żadne nie ujawnia tożsamości „właściciela” danej skóry.

Mimo że twarze nie zostały ujawnione, to na wewnętrznej stronie kostiumu zostały zapisane osobiste szczegóły z życia danej osoby. Dzięki temu można się z nią utożsamić jeszcze mocniej.

Te hiperrealistyczne kostiumy można nie tylko dotknąć, ale przede wszystkim przymierzyć.

Dzięki temu nie tylko empirycznie doświadczamy sztuki Sitkin, ale też zaczynamy rozumieć ciała innych ludzi.

– Nie wierzę, że ciało definiuje, kim jesteśmy. To naprawdę nie jest esencja „nas”, ale raczej nasze ubranie, który możemy po prostu założyć. Oderwanie nas samych od naszych ciał doprowadziłoby do zniesienia podziałów między ludźmi – opowiada o swojej pracy artystka.

Źródło: good.is
Tekst: AR