Previous Slide Icon Next Slide Icon
Play Daily Button Pause Daily Button
Exit Daily Button

5 seriali przełamujących społeczne tabu neuroróżnorodności

Niedawna premiera drugiego sezonu serialu "Atypowy", przypomniała jak ważne są narracje schodzące z głównej ścieżki relacjonowania losów bohaterów, których mózg mieści się w kategorii neurotypowości. Netflix postanowił spróbować opowiedzieć historię chłopaka ze spektrum autyzmu i wyszło to całkiem nieźle.
.get_the_title().

Postanowiliśmy sprawdzić, czy seriali o bohaterach neuroatypowych jest więcej. Oczywiście, warto pamiętać, że neuroatypowość i neuroróżnorodność dotyczą szerokiego wachlarza stanów zdrowotnych i nie ograniczają się jedynie do autyzmu, mianem neuroatypowych nazywamy też osoby mające zdiagnozowaną chorobę afektywną dwubiegunową albo dysleksję, czy ADHD, z kolei neuroróżnorodne są np. osoby z zespołem Aspergera.

Poniżej nasze propozycje seriali na ten temat:

1. „Atypowy” – Netflix

„Atypowy” to serial pokazujący jak autyzm dziecka wpływa na życie całej rodziny. Sam, w tej roli Keir Gilchrist ma 18 lat i jest autystykiem wysokofunkcjonującym dlatego też niektórzy widzowie krytykowali serial za pokazywanie nadmiernie podkolorowanej historii życia ze spektrum atyzmu.  Główny bohater dość dobrze funkcjonuje w społeczeństwie.

Sam mówi, chodzi do szkoły, radzi sobie z nauką, a także z wieloma czynnościami życia codziennego. Widzimy, że ciągła praca terapeutyczna przynosi rezultaty, ale wystarczy jedno nieprzewidziane zdarzenie, jakiś nowy bodziec, żeby bohater odcinał się od świata zewnętrznego i nie chciał do niego powrócić. Cała rodzina wiele poświęciła temu, żeby Sam mógł się rozwijać i pracować nad swoją socjalizacją. Często odbywa się to kosztem życia innych członków rodziny, a to prowadzi do kłótni, frustracji i poczucia odwieszenia swojego własnego życia na kołek.

Na pewno serial wart jest uwagi. Można się z niego sporo dowiedzieć o tym, jak autyzm wpływa na całą rodziną i jak wygląda świat z perspektywy autystyka. Bohater dość szczegółowo nam to tłumaczy. Przy okazji, scenarzyści w ramach bonusa dorzucają sporą dawkę wiedzy na temat pingwinów.

2. „Wszystkie wcielenia Tary” – Showtime

Serial z główną rolą Toni Collette opowiadał o kobiecie cierpiącej na zaburzenia dysocjacyjne tożsamości. Bohaterka pod wpływem sytuacji stresowej całkowicie zmienia swoją wyjściową osobowość i niejako „włącza się” jedna z jej alternatywnych tożsamości – staje się uciążliwą nastolatką T., panią domu z lat 50. o imieniu Alice, swoją 5-letnią wersją o imieniu Chicken. Wszystkie te tożsamości uaktywniają się gdy bohaterka rezygnuje z leczenia farmakologicznego. Chce przy pomocy terapii poznać źródło swoich zaburzeń.

Toni Collette za rolę Tary oraz jej licznych tożsamości, otrzymała statuetkę Emmy i nominację do Złotego Globa. To niejedyny powód, aby obejrzeć ten kameralny i nieco zapomniany serial. Ciekawostką jest fakt, że w rolę syna Tary wcielał się Keir Gilchrist, gwiazda serialu „Atypowy”.

3. „Temple Grandin” – HBO

Wyjątkowo proponujemy także film telewizyjny wyprodukowany przez HBO. Niezwykle ciekawy obraz opowiadający o życiu Temple Grandin. Jest to bardzo popularna amerykańska badaczka zajmująca się dobrostanem zwierząt, przede wszystkim zwierzętami rzeźnymi. Opracowała system humanitarnego prowadzenia zwierząt na ubój. Z całą pewnością jej pomysł powinien być wcielany w życie wszędzie gdzie zabijane są zwierzęta hodowlane ponieważ Grandin specjalizuje się w tej problematyce od dawna. Jest doktorem zoologii, zajmuje się także propagowaniem wiedzy na temat spektrum autyzmu, sama jest wysokofunkcjonującą autystyczką chociaż gdy urodziła się pod koniec lat 40. XX wieku, początkowo jej stan diagnozowano jako uszkodzenie mózgu. Jak widać była to kompletnie nietrafiona diagnoza ponieważ Grandin jest wybitną badaczką, intelektualistką, osobą gruntownie wykształconą.

Grandin dowodzi, że autyzm pomaga jej lepiej zrozumieć zwierzęta i współodczuwać ich emocje.

W filmie w jej postać wciela się Claire Danes. Aktorka znana z serialu „Homeland”, gdzie gra Carrie Mathison, bohaterkę cierpiącą na cyklofrenię.

4. „Homeland” – Showtime

Wspomniana wyżej Carrie Mathison, to bohaterka niezwykle wyrazista. Na stałe wpisała się już w kanon telewizyjnych antybohaterek. Podejmowane przez nią decyzje bywają kontrowersyjne i często nieakceptowane społecznie. Carrie początkowo pracuje dla CIA i często wyjeżdża na misje zagraniczne, od Iraku po Berlin, z czasem jej status zawodowy się zmienia (ma to związek z jej niesubordynacją i chorobą), ale ciągle konsultuje sprawy dla CIA, albo nawet współpracuje z Białym Domem.

Ważną bohaterką serialu jest jej choroba, czyli cyklofrenia (choroba afektywna dwubiegunowa, ChAD) ponieważ początkowo niezdiagnozowana sprawia, że bohaterka zachowuje się nieprofesjonalnie, często narażając życie swoich współpracowników na duże ryzyko. Po diagnozie, stara się leczyć, ale z uwagi na specyfikę pracy, bywa z tym różnie. W siódmym sezonie jej choroba odgrywa szczególnie ważną rolę, konsekwencje półrocznego nieleczenia poznamy w finałowym sezonie serialu.

Krytycy zarzucają „Homeland” nierealistyczny obraz cyklofrenii oraz za nieprawdopodobny uznają fakt, aby osoba w takim stanie jak Carrie mogła pracować dla CIA i prezydent Stanów Zjednoczonych. Równocześnie, serial sprawił, że o chorobie Carrie zaczęto mówić i wiedza ta dotarła do szerokiego grona widzów serialu.

5. „Orange Is the New Black” – Netflix

Suzanne, jedna z wielu bohaterek serialu, zmaga się z niezdefiniowanymi wprost zaburzeniami psychicznymi, które objawiają się problemami socjalizacyjnymi, nieumiejętnością oddzielenia rzeczywistości od fikcji, funkcjonowaniem w swoim wewnętrznym świecie i agresywnymi reakcjami na wszelkie próby przywrócenia jej do rzeczywistości. Suzanne zażywa leki hamujące objawy zaburzeń i pozwalające jej w miarę dobrze funkcjonować. Fascynujący jest świat wewnętrzny bohaterki, jej balansowanie na granicy dwóch uniwersów. Nie należy jednak zapominać, że Suzanne reaguje nadmierną agresją na działania niezgodne z jej wolą i bywa kłopotliwa w codziennym funkcjonowaniu wśród innych więźniarek.

Z całą pewnością jej zachowania nie są neurotypowe, z każdym kolejnym sezonem dowiadujemy się więcej na temat jej złożonej osobowości i życia poza murami więzienia, co prawdopodobnie w końcu pozwoli nam złożyć wszystkie elementy układanki na temat jej zdrowia w całość.

Warto przywołać także takie seriale jak „Legion”, „Mr. Robot”, czy nowość od Netflixa pt. „Maniac”, które również opowiadają o dalekich od neurotypowości bohaterach. W centrum ich uwagi znajduje się schizofrenia.

Znacie inne seriale o podobnej tematyce?

TU I TERAZ